گام ۱ –
Label Switched Path :
Label Switched Path یا LSP رشته ای از LSR ها است که بسته label زده را از میان شبکه MPLS عبور می دهند. در واقع LSP مسیری است از میان شبکه MPLS که بسته ها آنرا طی می کنند.
اولین LSR برای LSP همان ingress LSR می باشد و همچنین اخرین LSP برای LSP نیز egress LSR می باشد و تمام LSR های بین ingress LSR و egress LSR در LSP همان Intermediate LSR می باشند.
نکته :
LSP یکطرفه می باشند به همین خاطر بین دو edge LSR دو LSP می توانند مسیرهای متفاوتی از یگدیگر داشته باشند.
در شکل زیر ، فلش بالای تصویر جهت LSP را از چپ به راست نشان می دهند.
Ingress LSR در یک LSP همیشه به عنوان اولین روتر که به بسته label زده نمی تواند باشد و شاید قبلا توسط یک LSR دیگر label زده شده باشد. نمونه آن LSP تو در تو یا همان nested LSP می باشد که یک LSP در LSP دیگر قرار می گیرد. در شکل زیر نمونه آنرا در شبکه MPLS می بینید.
نقطه شروع LSP دوم از سومین LSR می باشد و نقطه پایان آن LSR ماقبل آخر است در نتیجه زمانی که بسته به ingress LSR این LSP برسد از قبل label خورده است. ingress LSR در LSP دوم دومین label را به بسته push می کند و باعث می شود که label stack ما در اینجا دارای دو label باشد. Label بالایی متعلق به LSP دوم یا همان LSP تودرتو و label پایینی متعلق به LSP اول می باشد.
Forwarding Equivalence Class :
Forwarding Equivalence Class یا به اختصار FEC گروهی یا جریانی از بسته ها هستند که به یک مسیر خاص متعلق دارند و دارای شرایط یکسانی هستند. همه بسته های که به یک FEC تعلق دارند دارای label یکسان هستند. اما داشتن label یکسان دلیل بر یکسان بودن FEC نمی باشد.
چون مقادیر و عوامل دیگری برای تعیین FEC یکسان وجود دارد. شرایط و رفتار متفاوت در ارسال نیاز به داشتن FEC های متفاوت است. روتری که تصمیم می گیرد که هر بسته به کدام FEC تعلق دارد ingress LSR می باشد چون ingress LSR است که به بسته های ورودی label می زند و آنها را دسته بندی می کند.
برخی از نمونه های FEC به شرح زیر هستند :
- بسته هایی که آدرس لایه سه مقصد آنها یعنی IP Address با یک شبکه خاص یکی است. مقصد همه آنها یک شبکه است.
- بسته های Multicast که به یک گروه خاص تعلق دارند.
- بسته های دارای DSCP یکسان
- فریم های لایه دو که روی یک VC یا Subinterface در ingress LSR دریافت می شوند و در شبکه MPLS منتقل می گردند و از طریق یک VC یا Subinterface در egress LSR حمل می شوند.
- بسته هایی که IP Address مقصد آنها با یک شبکه که متعلق به BGP است مطابقت پیدا می کنند و همه آنها دارای BGP next hop یکسانی هستند.
نمونه آخر که برای FEC نام برده شد در رابطه با BGP است و یک نمونه قابل توجه است به همین خاطر آنرا بررسی می کنیم.
همانطور که گفتیم در ingress LSR تمام بسته هایی که IP Address مقصد آنها با یک مسیر در جدول مسیریابی مربوط به BGP مطابقت پیدا کند و BGP next hop یکسانی داشته باشد به یک FEC تعلق دارد.
به این معنی که همه بسته های ورودی به شبکه MPLS براساس BGP next hop خود label می خورند. در شکل زیر یک شبکه MPLS را نشان می دهد که Edge LSR های آن iBGP را اجرا کرده اند.
IP Address مقصد بسته ها هنگام ورود به ingress LSR بررسی می شود. آدرس مقصد همه این بسته ها به شبکه های که توسط BGP شناخته شده اند تعلق دارند.
بسیاری از این شبکه ها دارای BGP next hop یکسانی هستند یا به عبارتی دارای egress LSR یکسانی هستند.
همه بسته هایی که دارای BGP next hop یکسانی هستند در یک FEC قرار می گیرند و همینطور که قبلا گفته شد همه بسته هایی که به یک FEC تعلق دارند به آنها label یکسانی در ingress LSR تعلق می گیرد.
